بررسی مکانیزم پیروی حساسیت برنج‌ها به خوردگی شکافی از میزان یون کلرید موجود در محیط

در این تحقیق حساسیت به خوردگی شکافی چهار نوع برنج حاوی 15، 30، 35 و %37 روی با استفاده از تکنیک های پلاریزاسیون چرخهای پتانسیودینامیک و طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی و آزمون غوطه وری و به کارگیری یک عدسی شیشه ای به ‌منظور ایجاد شکاف ارزیابی شد. جهت بررسی تاثیر غلظت یون کلرید موجود در محیط از محلول آبی کلرید سدیم 2، 5/3 و %5 استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش درصد روی در برنج ها حساسیت آنها به خوردگی شکافی، افزایش‌ یافت. همچنین، با افزایش غلظت یون کلرید موجود در محیط از 2 به %5/3، حساسیت به خوردگی شکافی در تمامی برنج‌ های مورد تحقیق، کاهش یافت؛ حال آنکه با افزایش بیشتر غلظت یون کلرید در محیط از 5/3 به %5 این حساسیت به شدت افزایش یافت. همچنین نشان داده شد یک ناحیه مرزی به فاصله d (عمق شکاف بحرانی( از دهانه شکاف روی هر نمونه وجود دارد که در آن می توان ارتفاع شکاف از سطح عدسی را محاسبه‌ و به عنوان ارتفاع شکاف بحرانی (y) برای آلیاژ مورد نظر در غلظت کلرید مربوطه گزارش‌ نمود. محاسبات انجام شده نشان داد افزایش میزان روی در آلیاژهای برنج، می تواند مقدار y را به عنوان معیار حساسیت به خوردگی شکافی به شدت تغییر و از µm 39/13 تا 40/17 افزایش دهد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا