اثر غلظت ذرات ساینده بر میزان همافزایی در رفتگی- خوردگی فولاد زنگنزن AISI 420

هدف از این تحقیق، بررسی اثر غلظت ذرات ساینده سیلیس موجود در محلـول ۳/۵ درصـد NaCl بـر رفتـار رفتگـی - خـوردگی فولاد زنگنزن AISI 420 است. آزمونهای رفتگی و رفتگی- خوردگی در غلظتهای ۶۰،۳۰ و۹۰ گـرم بـر لیتـر ذره سـاینده در محلول ۳/۵ درصد NaCl توسط دستگاه آزمون رفتگی- خوردگی برخوردی انجـام شـد و کـاهش وزن نمونـه هـا پـس از آزمـون اندازهگیری گردید. همچنین آزمون پلاریزاسیون تافل برای بررسی رفتار خوردگی ساکن نمونه فـولادی انجـام شـد . نتـایج نشـان میدهند که با افزایش غلظت ذرات ساینده از ۳۰ به ۹۰ گرم بر لیتر، نرخ رفتگی و رفتگی- خوردگی به ترتیب در حدود ۷۳ درصد و ۱۵۳ درصد افزایش پیدا میکند. تاثیر غلظت ذرات ساینده و نیز برهمکنش بین رفتگی و خوردگی توسط تصاویر بدست آمـده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان همافزایی که بیانگر برهمکنش بین رفتگی و خوردگی است، با افزایش غلظت ذرات ساینده افزایش مییابد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

تاثیر ترکیب گاز در عملیات نیتراسیون پلاسمایی بر مقاومت خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی 304 نیتریده شده

در این مقاله تاثیر مقدار نیتروژن محتوی در ترکیب گاز پلاسما روی مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی 304 نیتریده شده مورد مطالعه قرار گرفته است. فرایند نیتروژن دهی در دماهای C?450 و C?500 با استفاده از تجهیزات نیتراسیون پلاسمایی جریان مستقیم (DC) در مخلوط گازی H2-N2 حاوی 25%، 50% و 75% نیتروژن انجام گرفت. ترکیب فازی، ضخامت لایه نیتریدی و سختی سطحی نمونه ها به ترتیب با استفاده از آنالیز های پراش اشعه X ، بررسی های میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و آزمون های ریزسختی سنجی تعیین گردید. مقاومت به خوردگی نمونه ها با انجام آزمون های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک در محلول NaCl 5/3% با استفاده از یک سلول سه الکترودی استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دما و غلظت نیتروژن در ترکیب گاز پلاسما، ضخامت و سختی لایه های نیتریدی افزایش پیدا می کند. نیتراسیون در دمای C?500 و در غلظت های 50% و 75% نیتروژن در دمای C?450 منجر به تشکیل رسوبات نیترید کروم علاوه بر آستنیت انبساط یافته شده و منجر به کاهش مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی 304 می شود. نیتریده کردن فولاد زنگ نزن 304 در دمای C?450 تنها در غلظت های کم نیتروژن (25% ) منجر به افزایش مقاومت به خوردگی می شود. تغییرات سختی و رفتار خوردگی نمونه های نیتریده-شده بر اساس میزان نیتروژن و فاز های تشکیل شده در ساختار لایه نیتریدی مورد بحث و تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

تاثیر محتوای فسفر بر روی رفتار خوردگی پوشش-های کروم سه ظرفیتی

تاثیر یون هیپوفسفیت- به عنوان عامل کمپلکس کننده- بر روی مورفولوژی، نرخ نشست، ترکیب شیمیایی و مقاومت به خوردگی پوشش کروم سه ظرفیتی بررسی شد. بدین منظور، غلظت یون هیپوفسفیت در حمام کروم سه ظرفیتی در محدوده M 75/0- 0 تغییر داده شد. مورفولوژی و ترکیب شیمیایی پوشش ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به آنالیزور طیف نگار توزیع انرژی (EDS) بررسی شد. رفتار خوردگی پوشش ها با استفاده از روش برون یابی تافل و تکنیک طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) در محلول wt% 5/3 سدیم کلرید بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزودن یون هیپوفسفیت به حمام، نرخ نشست پوشش کاهش یافته و با افزایش غلظت این یون به M 525/0 نرخ نشست پوشش بیشتر می شود. همچنین در اثر ورود فسفر به پوشش، دانسیته میکرو ترک ها و تخلخل های سطحی افزایش پیدا کرده و در نتیجه مقاومت به خوردگی پوشش کاهش یافت.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

بررسی اثر SiO2 در مقاومت به خوردگی پوشش گالوانیزه

در این تحقیق به منظور بررسی اثر SiO2 بر مقاومت به خوردگی روی، پوشش های گالوانیزه کامپوزیتی Zn-SiO2 به روش غوطه وری گرم درسطح فولاد کم کربن ایجاد و مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا شرایط ایجاد پوشش گالوانیزه مرغوب بر مبنای ایجاد یک پوشش با ضخامت مناسب تعیین وبا استفاده از ذرات SiO2با ابعاد زیر50 میکرون پوشش های گالوانیزه کامپوزیتی تهیه شد. در مرحله فلاکسینگ ذرات SiO2 در سطح فولاد قرار داده وسپس گالوانیزاسیون انجام شد. به منظور بررسی رفتار مقاومت به خوردگی پوشش های تهیه شده از آزمون های الکتروشیمیایی مختلف همچون اندازه گیری تغییرات پتانسیل نسبت به زمان، پلاریزاسیون آندی و آزمایش پاشش نمک استفاده شد. از میکروسکوپ الکترونی SEM و میکروسکوپ نوری جهت بررسی اثر SiO2 بر مورفولوژی و ضخامت پوشش گالوانیزه استفاده شد. با توجه به نتایج حاصل از آزمون پاشش نمک، پوشش تهیه شده از محلول فلاکس حاوی 1/0 درصد SiO2 در مقایسه با پوشش روی خالص به اندازه تقریبا 58 درصد کاهش در سرعت خوردگی داشته است. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق کاهش ضخامت پوشش به اندازه 34 درصدو بهبود ساختار فازی پوشش گالوانیزه از مهم ترین نتایج حضور ذرات SiO2 در پوشش می باشد که باعث افزایش مقاومت به خوردگی پوشش شده است.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

بررسی مکانیزم پیروی حساسیت برنج‌ها به خوردگی شکافی از میزان یون کلرید موجود در محیط

در این تحقیق حساسیت به خوردگی شکافی چهار نوع برنج حاوی 15، 30، 35 و %37 روی با استفاده از تکنیک های پلاریزاسیون چرخهای پتانسیودینامیک و طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی و آزمون غوطه وری و به کارگیری یک عدسی شیشه ای به ‌منظور ایجاد شکاف ارزیابی شد. جهت بررسی تاثیر غلظت یون کلرید موجود در محیط از محلول آبی کلرید سدیم 2، 5/3 و %5 استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش درصد روی در برنج ها حساسیت آنها به خوردگی شکافی، افزایش‌ یافت. همچنین، با افزایش غلظت یون کلرید موجود در محیط از 2 به %5/3، حساسیت به خوردگی شکافی در تمامی برنج‌ های مورد تحقیق، کاهش یافت؛ حال آنکه با افزایش بیشتر غلظت یون کلرید در محیط از 5/3 به %5 این حساسیت به شدت افزایش یافت. همچنین نشان داده شد یک ناحیه مرزی به فاصله d (عمق شکاف بحرانی( از دهانه شکاف روی هر نمونه وجود دارد که در آن می توان ارتفاع شکاف از سطح عدسی را محاسبه‌ و به عنوان ارتفاع شکاف بحرانی (y) برای آلیاژ مورد نظر در غلظت کلرید مربوطه گزارش‌ نمود. محاسبات انجام شده نشان داد افزایش میزان روی در آلیاژهای برنج، می تواند مقدار y را به عنوان معیار حساسیت به خوردگی شکافی به شدت تغییر و از µm 39/13 تا 40/17 افزایش دهد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

بررسی اثر غلظت ذرات ساینده بر رفتار رفتگی–خوردگی آلیاژ آلومینیم 5052 در محلول 3/5درصد وزنیNaCl

در این تحقیق اثر غلظت ذرات ساینده بر رفتار رفتگی-خوردگی آلیاژ آلومینیم 5052 در محلول3/5درصد وزنیNaCl حاوی ذرات ساینده سیلیس با اندازه ذره در محدوده یμm500-250مورد بررسی قرار گرفت. آزمونها توسط دستگاه جت برخوردی و در سرعت6/5m/s زاویه برخورد 30 درجه و در غلظتهای 30 60 و 90 گرم بر لیتر انجام شد و اثر همافزایی بین رفتگی و خوردگی طبق استاندارد 09-ASTM G119محاسبه شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت ذرات ساینده نرخ رفتگی خالص و رفتگی-خوردگی افزایش مییابد، اما در غلظتهای بالا شیب افزایش نرخ رفتگی ورفتگی-خوردگی کاهش می یابد. این موضوع را میتوان به افزایش کارسختی سطح در اثر افزایش تعداد ذرات برخوردی و در نتیجه مقاومت بیشتر سطح در برابر برخورد ذرات نسبت داد. نتایج همچنین نشان دهندهی همافزایی منفی در تمامی غلظتها است. دلیل این موضوع میتواند تشکیل لایه محافظ در نمونه های رفتگی-خوردگی باشد که میتواند عاملی برای کمتر بودن میزان کاهش جرم در نمونه های رفتگی-خوردگی نسبت به نمونههای رفتگی باشد

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

مدل سازی رویین شدن فولاد زنگ نزن AISI 316L در محلول شبیه سازی بتن با روش امپدانس الکتروشیمیایی

در این تحقیق، مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن AISI 316L در محلول شبیه سازی بتن از نظر pH (1/0 مولار هیدروکسید سدیم + 1/0 مولار هیدروکسید پتاسیم) با استفاده از پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی بررسی شد. برای این منظور، لایه های رویین در پتانسیل مدار باز در مدت زمان های 1 تا 12 ساعت تشکیل و سپس آزمون های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی انجام شدند. برای انجام آزمون های طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی، از پتانسیل تحریک 10 میلی ولت و دامنه فرکانسی 100 کیلوهرتز تا 10 میلی هرتز استفاده شد. منحنی های پلاریزاسیون نشان دادند که فولاد زنگ نزن AISI 316L در محلول شبیه سازی بتن رفتار رویین قابل قبولی را ارایه می دهد. نتایج آزمون های طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی نشان داد که بهترین مدار معادل دارای دو ثابت زمانی است: ثابت زمانی اول مربوط به فرکانس های بالا و میانی، به فرایند انتقال بار مرتبط است در حالی که ثابت زمانی دوم مربوط به فرکانس های کم، به فرایندهای ردوکس که در سطح لایه اتفاق می افتند، مرتبط می شود. همچنین نتایج طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی آشکار ساخت که با افزایش زمان تشکیل لایه رویین از 1 به 12 ساعت، مقاومت لایه رویین و مقاومت انتقال بار و در نتیجه مقاومت پلاریزاسیون افزایش می یابند که به واسطه افزایش ضخامت لایه رویین است.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

بررسی و مقایسه رفتار خوردگی پوشش WC-20Cr-7Ni معمولی و نانو ساختارشده در محیط خورنده اسید سولفوریک

در این پژوهش رفتار الکتروشیمیایی یک نوع از پوشش های کامپوزیتی کاربید تنگستن با زمینه فلزی WC-20Cr-7Ni ایجاد شده توسط روش اسپری حرارتی HVOF بر روی فولاد ساده کربنی در محیط خورنده H2SO4 wt% 5 در دو حالت قبل و پس از عملیات حرارتی (معمولی و نانو ساختاری) مورد بررسی قرار گرفته است. ساختار این پوشش‌ توسط آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD) ومقاومت به خوردگی آنها بر اساس آزمایش الکتروشیمیایی پلاریزاسیون و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی بررسی شد. محصولات خوردگی بر روی نمونه های خورده شده و محلول محیط خورنده استفاده در آزمایش ها به ترتیب با میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به طیف سنج اشعه ایکس SEM-EDX و روش طیف سنجی جذب اتمی شناسایی شدند. نتایج حاصل از آزمون های امپدانس الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون نشان می‌دهد که پوشش WC-20Cr-7Ni پس از عملیات حرارتی مقاومت به خوردگی بسیار بهتری نسبت به قبل از عملیات حرارتی دارد. در واقع در پوششی که تحت عملیات حرارتی قرار گرفته مقدار چگالی جریان خوردگی کمتر و میزان مقاومت انتقال بار لایه دوگانه الکتریکی در آزمون امپدانس الکتروشیمیایی بیشتر است. آنالیز محصولات خوردگی نشان داد مقداری نیکل زمینه در نمونه عملیات حرارتی نشده در محلول خورنده حل می شود، ولی در حالت عملیات حرارتی شده این انحلال وجود ندارد. اکسید کروم و سایر محصولات خوردگی به صورت چسبنده به سطح شکل می‌گیرند.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

اعمال پوشش‌ هیدروکسی‌اپاتایت اعمال شده بر زمینه Ti-6Al-4V به روش الکتروشیمیایی در دمای محیط

استفاده از پوشش هیدروکسی‌اپاتایت Ca10(PO4)6(OH)2 بر روی زمینه تیتانیومی به عنوان ماده جایگزین بافت سخت بدن امروزه در علم پزشکی و بیومواد بسیار متداول گشته‌است. در بین روش‌های اعمال این پوشش روش پوشش‌دهی الکتروشیمیایی دارای مزایای مختلفی می‌باشد که از جمله مهمترین آنها می‌توان به تحت کنترل بودن ریزساختار اشاره نمود. در این تحقیق پوشش هیدروکسی‌اپاتایت در دمای محیط با روش الکتروشیمیایی بر روی زمینه Ti-6Al-4V اعمال گردید. برای اعمال پوشش از محلول پوشش‌دهی Ca(NO3)2.4H2O و NH4H2PO4 با pH برابر 1/4، ولتاژ پوشش‌دهی 4 ولت و دانسیته جریانmA/cm2 4 در دمای محیط استفاده گردید. نمونه‌ها در دمای oC550 برای چهار ساعت تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند. ریزساختار و ترکیب شیمیایی پوشش‌ها، قبل و بعد از عملیات حرارتی، توسط میکروسکوپ الکترونی SEM و XRD مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از ایجاد پوششی با ساختاری متراکم‌تر و افزایش در مقدار ترکیب هیدروکسی‌اپاتایت بعد از عملیات حرارتی می‌باشد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

ارزیابی مقاومت به خوردگی و جوش پذیری اتصال غیر هم‌جنس فولاد زنگ‌نزن SAF 2205 به فولاد AISI 316L

در این تحقیق اثر فرایند جوشکاری قوس تنگستن تحت پوشش گاز محافظ (GTAW) بر ریزساختار، استحکام و مقاومت به خوردگی اتصال جوشی غیر هم‌جنس فولاد زنگ‌نزن دوفازی SAF 2205 به فولاد زنگ‌نزن آستنیتی AISI 316L مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از دو نوع سیم جوش مختلف با کدهای AWS ER 347 و AWS ER 309L جوشکاری تحت شرایط یکسان انجام شد. جهت تایید سلامت جوش‌های حاصل، آزمون‌های غیرمخرب بازرسی چشمی، مایع نافذ و رادیوگرافی انجام شد. نمونه-های متالوگرافی از مقطع جوش به منظور مطالعه ریزساختار مناطق مختلف جوش توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی، تهیه شدند. استحکام اتصالات جوشی نیز توسط آزمون کشش تعیین شد. مقاومت به خوردگی اتصالات جوشی نیز توسط آزمون‌های الکتروشیمیایی پلاریزاسیون و امپدانس الکتروشیمیایی ارزیابی شد. در فلز جوش حاصل از سیـــــم جوش ER 347 فاز ترد سیگما ایجاد شد که سبب کاهش مقاومت به خوردگی این اتصال جوشی شد. بر اساس نتایج بررسی های متالورژیکی و آزمون‌های خوردگی مشخص شد که برای این اتصال جوشی، سیم جوش ER 309L سبب ایجاد استحکام و مقاومت به خوردگی بالاتری نسبت به سیم جوش ER 347 می‌شود.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا