بررسی اثر غلظت ذرات ساینده بر رفتار رفتگی–خوردگی آلیاژ آلومینیم 5052 در محلول 3/5درصد وزنیNaCl
در این تحقیق اثر غلظت ذرات ساینده بر رفتار رفتگی-خوردگی آلیاژ آلومینیم 5052 در محلول3/5درصد وزنیNaCl حاوی ذرات ساینده سیلیس با اندازه ذره در محدوده یμm500-250مورد بررسی قرار گرفت. آزمونها توسط دستگاه جت برخوردی و در سرعت6/5m/s زاویه برخورد 30 درجه و در غلظتهای 30 60 و 90 گرم بر لیتر انجام شد و اثر همافزایی بین رفتگی و خوردگی طبق استاندارد 09-ASTM G119محاسبه شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت ذرات ساینده نرخ رفتگی خالص و رفتگی-خوردگی افزایش مییابد، اما در غلظتهای بالا شیب افزایش نرخ رفتگی ورفتگی-خوردگی کاهش می یابد. این موضوع را میتوان به افزایش کارسختی سطح در اثر افزایش تعداد ذرات برخوردی و در نتیجه مقاومت بیشتر سطح در برابر برخورد ذرات نسبت داد. نتایج همچنین نشان دهندهی همافزایی منفی در تمامی غلظتها است. دلیل این موضوع میتواند تشکیل لایه محافظ در نمونه های رفتگی-خوردگی باشد که میتواند عاملی برای کمتر بودن میزان کاهش جرم در نمونه های رفتگی-خوردگی نسبت به نمونههای رفتگی باشد
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
