از ابتدای بهره برداری از واحدهای تصفیه هیدروژنی(Hydrotreating) وهیـدروکراکردر صـنایع پـالایش، خـوردگی در کولرهـای هوائی خروجی راکتورها ( Reactor Effluent Air Cooler که به اختصارREAC نامیده میشوند) و لوله های مرتبط با آن یکـی از مشکلات جدی این واحدها بوده است. وجود آمونیاک ( NH3 ) و سولفید هیـدروژن( H2S )در مـواد خروجـی راکتـوردر دماهـای پایین باعث تولید کریستال های جامد بی سولفیدآمونیوم (NH4SH) می شود (وجـود کلـر حتـی بـه مقـدار خیلـی کـم باعـث تولیـد NH4CL می گردد ) که روی سطوح سرد به شدت رسوب می کند ودر نهایـت باعـث انـسداد کامـل ایـن مبـدلها مـی شـود. بـرای جلوگیری از رسوب نمک یاد شده به این کولرها آب تزریق می شود. بی سولفید آْمونیم در اثر حل شدن در آب ایجـاد محلـولی آبی میکند که در شرایط خاصی بسیار خورنده میباشد. واحد هیدروکراکر پالایشگاه بنـدرعباس از ابتـدای بهـره بـرداری در سـال 1377 با خوردگی در این مبدلها روبرو بوده اسـت،به نحویکـه یکبـاردر سـال 83 وبـار دیگـردر ابتـدای سـال 87 دسـته تیوبهـای (Tube bundles) این کولرها به طور کامل تعویض شدند.بررسی مشکل خوردگی بوجود آمده و عوامل شناخته شده موثربـرآن و برخی پیشنهادات اصلاحی در این زمینه،موضوع این نوشتار است.
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
