در این پژوهش سطح نانوذرات اکسیدآهن توسط عامل سیالنی )3- آمینو پروپیل تری متوکسی سیالن( در نسبت های مختلف عامل سیالنی به پیگمنت اصالح گردید. طیفسنجی مادون قرمز )FTIR(، به منظور بررسی چگونگی اصالح سطحی نانوذرات مورد استفاده قرار گرفت. در ادامه نانوکامپوزیتهای پلییورتانی در درصد وزنی 2% از نانوذرات اکسیدآهن اصالح نشده و اصالح شده تهیه گردیدند. خواص ضدخوردگی پوششهای حاوی نانوذرات و بدون نانوذرات توسط استفاده از آزمون مه نمکی و اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی )EIS( بررسی شد. همچنین چسبندگی نمونهها توسط آزمون Pull off مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون FTIR نشان داد که اصالح سطح نانوذرات به طور موفقیتآمیزی صورت گرفته است و با افزایش نسبت عامل سیالنی به نانوذرات میزان اصالح سطحی کاهش می یابد. با افزایش اصالح سطحی نانوذرات بهبود خواص ضدخوردگی در مقایسه با پوششهای حاوی نانوذرات اصالح نشده و بدون نانوذره مشاهده شد
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
