پدیده خوردگی در خطوط لوله انتقال آب یکی از معضلات مهم جهان امروز بوده و خورندگی خاک یکی از اصلیترین عوامل خوردگی در لوله های انتقال آب میباشد. خاک خورنده می تواند در اثر عوامل شیمیایی و میکروبی موجب خوردگی در لوله شود و اثرات زیان بار شدیدی را به پروژههای انتقال آب وارد نماید، لذا به منظور کاهش اثرات وارده به خطوط لوله، بایستی خورندگی خاک مورد ارزیابی قرار گیرد. بدین منظور خورندگی خاک در طرح آبرسانی محور شرق اصفهان در فواصل 3 کیلومتری حد فاصل سه راهی سیان تا ورزنه به طول 27 کیلومتر، با آنالیز تعداد 9 نمونه خاک از عمق 1/5 متری مورد ارزیابی قرار گرفت. تعیین میزان خورندگی بر اساس آزمون 10 امتیازی در استاندارد AWWA انجام شد. طبق این آزمون اندازهگیری میزان پتانسیل خورندگی خاک بر اساس پارامترهای مقاومت الکتریکی، pH، پتانسیل اکسیداسیون و احیا، میزان سولفید و رطوبت خاک صورت گرفت. نتایج نشان داد در کلیه نمونه ها خاک خورنده می باشد و از کیلومتر 9 خط انتقال تا کیلومتر 27، میزان خورندگی خاک در آزمون 10 امتیازی بیش از دو برابر حد مجاز می باشد. لذا جهت جلوگیری از پدیده خوردگی باید تمهیدات حفاظتی صورت گیرد. جهت تعیین روش پیشگیری از پدیده خوردگی و محافظت لوله ها، از نمودار DDM استفاده گردید. نتایج نشان داد، مناسبترین راهکار جهت مقابله با خوردگی در خط انتقال آب محور شرق اصفهان استفاده از پوشش پلیاتیلن غیرچسبنده در اطراف لوله چدن داکتیل میباشد.
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
