به کارگیری
نسل جدید پیگمنت های ضد خوردگی بر پایه فسفات به عنوان راهکاری موثر برای کاهش
اختلاف موجود بین راندمان بازدارندگی ترکیبات سمی بر پایه کرومات و جایگزین سنتی
شان (پیگمنت فسفات روی) به شمار می رود. این ترکیبات، محصول اصلاح ساختار شیمیایی پیگمنت فسفات
روی در دو بخش کاتیونی و یا آنیونی می باشند. هدف از این تحقیق، مقایسه عملکرد بازدارندگی ترکیب پلی
فسفات روی آلومینیوم
(ZAPP) به عنوان نسل سوم از پیگمنت های ضد خوردگی بر پایه فسفات
و فسفات روی از طریق آزمون های الکتروشیمیایی و آنالیز سطح می باشد. به این منظور،
محلول اشباعی از پیگمنت های مذکور در محلول درصد کلرید سدیم تهیه و نمونه های
فولادی بدون ٣ / ٥ پوشش در آن غوطه ور شدند. آزمون
های الکتروشیمیایی در و ٢٤ ساعت و آنالیز سطحی پس از ٢٤ ٤ ، سه زمان ١ ساعت غوطه
وری بر روی نمونه ها انجام شدند. نتایج به دست آمده از آزمون های طیف سنجی امپدانس
الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون خطی، برتری پیگمنت اصلاح شده فسفات روی در مقایسه با
نوع معمولی آن را نشان داد. به طورکلی، ) حاصل روند تغییرات زمانی عوامل مقاومت انتقال بار (Rct از
آزمون امپدانس الکتروشیمیایی و مقاومت پلاریزاسیون ) و سرعت خوردگی حاصل از I
corr )، دانسیته جریان ( R p ) منحنی
های پلاریزاسیون و همچنین ظاهر طیف ها و منحنی ها حاکی از رسوب فیلمی محافظ بر روی
سطح در حضور ZAPP بود درحالی که
تصاویر به دست آمده از میکروسکوپ الکترونی (SEM) نیز این موضوع را به وضوح به اثبات می
رساند. عناصر موجود در لایه تشکیل شده، توسط Energy
dispersive x-ray microanalysis (EDX)آزمون تعیین شد.
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا