پدیده خوردگی طی سالیان متمادی یکی از مهمترین مشکلات صنعتی بوده و تحقیقات زیادی جهت کنترل آن صورت گرفته است. این پدیده بیشتر روی فلزات و آلیاژها و همچنین مواد پلیمری بهواسطه برهمکنش با آب دریا، محیط تر، بارانهای اسیدی، پرتوهای مختلف، آلودگیها، محصولات شیمیایی و قراضههای صنعتی رخ میدهد. فصل مشترک بین مرزدانهها و ترکهای دوطرفه و مواد غیر همجنس، مکانهای مستعد جهت خوردگی هستند، ضمن این که وجود ناخالصیها، مورفولوژی سطح و مطابقت نداشتن شبکه ساختاری مواد میتواند نرخ خوردگی را افزایش دهد.