بررسی اثرات سختی آب بر خوردگی و تخریب فولادهای زنگ نزن

خوردگی شیمیایی یکی از عوامل تخریب فولاد های زنگ نزن است . سختی آب یکی از عامل های اصلی تخریب و خوردگی لوله ها در نواحی گرده جوش میباشد. پژوهش های آزمایشگاهی نشان دادند که در بیشتر آب های طبیعی با pH بین 6/5 تا 8/0 ، خوردگی شیاری فولاد زنگ نزن نوع 304L و 304 در غلظت های کلر کمتر از 200 mg/lit بسیار کمیاب است . همچنین ، خوردگی شیاری فولادهای زنگ نزن نوع 316L و 316 در همان pH، و در غلظت های کمتر از 1000 mg/lit نیز به ندرت رخ می دهد. تجزیه ی شیمیایی نشان داد که آب شهرک سلطان آباد حاوی208/1 mg/lit کلر است ، لذا لوله های فولادی زنگ نزن نوع 304که در کارخانه ی لبنیات دایتی از آنها استفاده شده بود، هیچ گونه مقاومتی در برابر خوردگی شیاری بروز نداده و خیلی سریع از نقاطی که مستعدترند ، نظیرگرده ی جوش ، خورده شده بودند . از سوی دیگر، از آنجا که خوردگی لوله ها در نواحی اطراف گرده جوش صورت گرفته بود ، لذا بررسی های فلزنگاری در نواحی گرده جوش و مناطق تحت تاثیر جوش نیز صورت گرفت. دستاوردها حاکی از آنند که جوشها از کیفیت بالایی برخوردار نبوده و حاوی حفره هایی در گرده جوش و عیوبی نظیر عدم نفوذ کامل و یا نقص در نفوذ هستند . راههای جلوگیری جلوگیری از خوردگی لوله ها در پایان مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا