بررسی و مقایسه خواص مکانیکی روکش های زنگ نزن آستنیتی بر فولاد کربنی ناشی از تردی هیدروژنی

اتصالات غیرهمجنس بین فولادهای زنگ نزن آستنیتی و فولادهای کم آلیاژ و کربنی کاربردهای زیادی در صنایع مختلف دارند. استفاده از این اتصالات بیشتر جنبه اقتصادی دارد. وجود هیدروژن در محیط های خورنده می تواند سبب افت خواص مکانیکی اتصالات گردد. در این پژوهش به ارزیابی و مقایسه تاثیر هیدروژن بر اتصالات به وجود آمده بین فولاد کربنی 70Gr-516A و روکش زنگ نزن 321 AISI و روکش زنگ نزن 347 AISI پرداخته شده است. بدین منظور نمونه هایی از جنس فولاد کم آلیاژ تهیه شد و سپس با فولاد زنگ نزن 321 و 347 ER توسط فرآیند جوشکاری قوسی تنگستن-گاز (GTAW) روکش کاری شده است. سپس نمونه های روکش کاری تحت شارژ کاتدی هیدروژن قرار گرفت و جهت مقایسه با نمونه های شارژ نشده از آزمون های فراصوتی، متالوگرافی، سختی سنجی، کوانتومتری، خمش و آنالیز (EDS) میکروسکوپ الکترونی استفاده شد. نتایج بررسی های بعمل آمده نشان می دهد که هردو روکش مقاومت به خوردگی مناسبی نسبت به محیط خورنده از خود نشان دادند، اما با نفوذ هیدروژن و اعمال نیرو، نمونه ها از فصل مشترک شکسته شد، همچنین در فصل مشترک اتصال 70Gr-516A -321AISI پدیده جدایش اتفاق افتاد. به طور کلی نتایج حاصل نشان داد که روکش 347 AISI مقاومت بهتری نسبت به روکش 321 AISI از خود نشان می دهد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا