
در این پژوهش تاثیر ترکیبات بین
فلزی در بهبود مقاومت به اکسایش قطعات آلیاژی Mo-Si-B
بررسی شد. برای این منظور از طریق فرایند آلیاژسازی
مکانیکی ترکیبات پودری Mo 33
Si–57 B– 10 و Mo 30
Si–47 B –23 (اعداد برحسب درصد اتمی) و سپس زینترینگ تحت اتمسفر کنترل
شده در دمای ?1200 به مدت 3 ساعت، قطعات بالک Mo-Si-B
ساخته شده و تحت آزمون اکسایش در دمای ?1000 قرار گرفتند.
خصوصیات فازی و ریزساختاری قطعات آلیاژی با کمک دستگاه پراش پرتو ایکس،
میکروسکوپ الکترونی روبشی و آنالیز طیف سنجی توزیع انرژی بررسی شد. همچنین
نتایج فازشناسی سطوح اکسید شده نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون
های اکسایش نشان داد که در قطعات آلیاژی با ترکیب اولیه Mo 33
Si- 57 B- 10 علی رغم وجود حفرات بیشتر در مقایسه با قطعات آلیاژی با
ترکیب اولیه Mo 30 Si –47 B–23 مقاومت
به اکسایش بالاتری حاصل شد. در این قطعات حضور ترکیب بین فلزی Mo5SiB2 موجب
شد تا پوسته مقاوم به اکسایش بوروسیلیکاتی تشکیل شود. در قطعات آلیاژی با
ترکیب اولیه Mo 30 Si–47 B–23 ، وجود ریز ساختار کامپوزیتی
ترکیبات بین فلزی+ مولیبدن شرایط تشکیل پوسته مقاوم به اکسایش را مهیا نکرد.
وزن این قطعات بطور پیوسته با شیب ثابت mg/cm2
h 7/ 0 تا انتهای آزمون اکسایش کاهش یافت.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا