خوردگی
در سازه های فلزی از اوائل قرن بیستم سبب صدمات جدی به یکپارچگی و ظاهر
بسیاری از سازه های مهم تاریخی شده است. تکنولوژی های تعمیرات متداول ،
گران و مشکل زا هستند و ممکن است موجب شوند تا سازه های حساس به چیزی بیشتر
از بازسازی های مدرن تبدیل شوند. علاوه بر این، روش های تعمیر سنتی لزوما
سبب افزایش عمر کافی سازه نمی شوند.حفاظت کاتدی می تواند به عنوان اولین
راهکار مهندسی برای حل مشکلات مربوط به خوردگی آلیاژ آهنی دیده شود. پیشرفت
های اخیر در طراحی و کنترل آند و نظارت بر سخت افزار، این تکنیک را برای
استفاده در سازه های اسکلت فلزی به روشی که هم از نظر تجاری و هم از نظر
حفاظتی قابل قبول باشد مناسب ساخته است. حفاظت
کاتدیک ابزاری است در خدمت بشر ، برای آن که بتواند از خسارت ناشی از
خوردگی تأسیسات و سازه های فلزی بکاهد ، خسارتی که هر چند از دیرباز با
آدمی عجین شده است ، ولی می توان گفت زائیده تکنولوژی و گسترش روز افزون مدرنیته
درجوامع بشری است ، که خوردگی یا همان زوال و انهدام فلز در اثر ترکیب
شیمیایی با محیط اطراف ،بیش از پیش رخ می نمایاند. حفاظت کاتدیک که
کاربردی ترین ابزار در پیشگیری از خوردگی سازه های مدفون در صنایع نفت و
گاز ، پتروشیمی ، آب وفاضلاب و نیروگاهی است ، سازه را در پیل خوردگی به
کاتد تبدیل می نماید ؛ عموما از دو روش کاربردی برای حفاظت بهره می برند :
سیستم حفاظتی گالوانیکی با کمک آند های فنا شونده که از لحاظ
الکتروشیمیایی الکترونگاتیوتر از سازه ای است که بناست حفاظت شود ، روش
دیگر استفاده از تزریق جریانی است ، که انرژی سازه ای را که بناست حفاظت شود
را از یک منبعDC تغذیه
می نمایند .این مقاله به بررسی عملی بودن حفاظت کاتدی ساختمان های اسکلت
فلزی پرداخته است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانلود
فایل pdf این مقاله از اینجا