|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
|
|||||||||||||||||||||||||||||
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
در این تحقیق حساسیت به خوردگی شکافی چهار نوع برنج حاوی 15، 30، 35 و %37 روی با استفاده از تکنیک های پلاریزاسیون چرخهای پتانسیودینامیک و طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی و آزمون غوطه وری و به کارگیری یک عدسی شیشه ای به منظور ایجاد شکاف ارزیابی شد. جهت بررسی تاثیر غلظت یون کلرید موجود در محیط از محلول آبی کلرید سدیم 2، 5/3 و %5 استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش درصد روی در برنج ها حساسیت آنها به خوردگی شکافی، افزایش یافت. همچنین، با افزایش غلظت یون کلرید موجود در محیط از 2 به %5/3، حساسیت به خوردگی شکافی در تمامی برنج های مورد تحقیق، کاهش یافت؛ حال آنکه با افزایش بیشتر غلظت یون کلرید در محیط از 5/3 به %5 این حساسیت به شدت افزایش یافت. همچنین نشان داده شد یک ناحیه مرزی به فاصله d (عمق شکاف بحرانی( از دهانه شکاف روی هر نمونه وجود دارد که در آن می توان ارتفاع شکاف از سطح عدسی را محاسبه و به عنوان ارتفاع شکاف بحرانی (y) برای آلیاژ مورد نظر در غلظت کلرید مربوطه گزارش نمود. محاسبات انجام شده نشان داد افزایش میزان روی در آلیاژهای برنج، می تواند مقدار y را به عنوان معیار حساسیت به خوردگی شکافی به شدت تغییر و از µm 39/13 تا 40/17 افزایش دهد. |
|||||||||
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
در این تحقیق اثر غلظت ذرات ساینده بر رفتار رفتگی-خوردگی آلیاژ آلومینیم 5052 در محلول3/5درصد وزنیNaCl حاوی ذرات ساینده سیلیس با اندازه ذره در محدوده یμm500-250مورد بررسی قرار گرفت. آزمونها توسط دستگاه جت برخوردی و در سرعت6/5m/s زاویه برخورد 30 درجه و در غلظتهای 30 60 و 90 گرم بر لیتر انجام شد و اثر همافزایی بین رفتگی و خوردگی طبق استاندارد 09-ASTM G119محاسبه شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت ذرات ساینده نرخ رفتگی خالص و رفتگی-خوردگی افزایش مییابد، اما در غلظتهای بالا شیب افزایش نرخ رفتگی ورفتگی-خوردگی کاهش می یابد. این موضوع را میتوان به افزایش کارسختی سطح در اثر افزایش تعداد ذرات برخوردی و در نتیجه مقاومت بیشتر سطح در برابر برخورد ذرات نسبت داد. نتایج همچنین نشان دهندهی همافزایی منفی در تمامی غلظتها است. دلیل این موضوع میتواند تشکیل لایه محافظ در نمونه های رفتگی-خوردگی باشد که میتواند عاملی برای کمتر بودن میزان کاهش جرم در نمونه های رفتگی-خوردگی نسبت به نمونههای رفتگی باشد
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا