بررسی استعداد به خوردگی مرز دانه ای مقطع جوشکاری شده آلیاژ آلومینیوم 6061

در این تحقیق، اثر مستعد پذیری میکرو ساختار مقطع جوشکاری شده آلیاژ 6061  با روش جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی به خوردگی مرز دانه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون غوطه وری مطابق با استاندارد ASTM G110 بر روی آلیاژ پایه و مناطق مختلف جوش (نواحی دکمه جوش و متاثر از حرارت) انجام پذیرفت و سطوح خورده شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FE-SEM) آنالیز شدند. بعد از اجرای آزمون در دو زمان غوطه وری متغییر 24 و 48 ساعت ، نتایج حاصل از آنالیز میکرو ساختاری نشان داد که در نمونه های جوشکاری شده، مناطق مختلف جوش مستعد به خوردگی مرزدانه ای بودند و همچنین تمایل به حفره دار شدن نیز از خود نشان دادند. میزان حساسیت به حملات خوردگی با افزایش زمان غوطه وری، افزایش یافت. منطقه دکمه جوش نسبت به منطقه متاثر از حرارت در دو زمان غوطه وری 24 و 48 ساعت ، مقاومت به خوردگی مرز دانه ای از خود نشان داد. آلیاژ پایه رفتار خوردگی متفاوتی را در هر دو زمان نیز از خود نشان داد. محصولات خوردگی در ناحیه دکمه جوش به شکل خاصی (شبیه به مجرای دودکش[1]) در نمونه های جوشکاری شده بعد از گذشت 48 ساعت از زمان غوطه وری مشاهده گردید.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

مقایسه استعداد به خوردگی بین دانه ای فولاد های ضد زنگ 304 و 321 تحت تاثیر پارامترهای مختلف محیطی

در این تحقیق درجه حساسیت به خوردگی بین دانه ای به وسیله روش DLEPR در فوالدهای حساس شده 304 و 321 در سرعت های متفاوت حرکت محلول، غلظت های متفاوت از NaCl موجود در محلول،pH های مختلف اسیدی ودر محلول اکسیژن دار و محلول بدون اکسیژن تعیین شده است. افزایش غلظت نمک طعام در محلول باعث افزایش استعداد به خوردگی بین دانه ای فوالدهای 304 و 321 وافزایش در جریان آندی و جریان برگشتی می شود. با خارج کردن اکسیژن حل شده در محلول دارای نمک طعام، درجه حساسیت به خوردگی بین دانه ای هر دو فوالد کاهش می یابد. در نبود اکسیژن جریان های آندی و کاتدی هر دو کاهش می یابند و کاهش جریان آندی در فوالد 304 قابل توجه تر می باشد. در فوالد 304 با افزایش سرعت حرکت محلول نمک دار، ابتدا در سرعت کم استعداد به خوردگی بین دانه ای کاهش می یابد و با افزایش سرعت حرکت، درجه حساسیت به خوردگی بار دیگر افزایش می یابد. در فوالد 321، با افزایش سرعت خوردگی، درجه حساسیت به خوردگی بین دانه ای کم می شود. با افزایش غلظت اسید سولفوریک در محلول نمک دار و کاهش pH افزایش جریان های آندی و برگشتی مشاهده شده است و مقاومت به خوردگی بین دانه ای برای فوالد 321 کاهش و برای فوالد 304 ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

مقایسه اثر محلولسازی بر خوردگی بین دانه ای فولاد ضدزنگ با استفاده از تکنیک امپدانس الکتروشیمیایی

در این پژوهش با استفاده از طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) و تصاویر میکروسکوپ الکترونی (SEM) به بررسی اثر محلولسازی بر درجة حساس شدن فولادهای ضدزنگ AISI 304 و AISI 321 در محلول استاندارد آزمون راکتیواسیون پتانسیودینامیک الکتروشیمیایی(EPR) (0/01M KSCN+0/5M H2SO4) پرداخته شد. بهمنظور تعیین درجة حساسشدن فولادهای ضدزنگ مورد بررسی در پتانسیل 1و1/05 ولت از ناحیةترانسپسیو از EIS استفاده شد. نتایج این بررسی حاکی از بهبود مقاومت به خوردگی بین دانه ای دراثر محلولسازی بودند. هرچه میزان مقاومت انتقال بار (Rct) در پتانسیل 1و1/05 ولت کمتر باشد، درجة حساسشدن بیشتر است. تصاویر SEM در 1و1/05 ولت، حاکیاز تایید نتایج EIS بودهاست. همچنین اثر بهبودبخشی برای نمونههای بدونمحلولسازی مشاهده گردید. اگرچه در تمامشرایط آزمون،Rct نمونهها درمقایسه با نمونههای محلولسازیشده کمتر بود، ولی در دمای بالاتر از Rct ،600 بهدلیل اثربهبودبخشی افزایش یافت. این اثر را میتوان به تشکیل کاربیدکروم در داخل دانه مرتبط دانست.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا