بررسی اثر نسبت ترکیب آلی سیلانی به نانوذرات اکسیدآهن بر میزان اصلاح سطحی نانوذرات و خواص ضدخوردگی آن

در این پژوهش سطح نانوذرات اکسیدآهن توسط عامل سیلانی )3- آمینو پروپیل تری متوکسی سیلان( در نسبت های مختلف عامل سیلانی به پیگمنت اصالح گردید. طیفسنجی مادون قرمز )FTIR(، به منظور بررسی چگونگی اصالح سطحی نانوذرات مورد استفاده قرار گرفت. در ادامه نانوکامپوزیتهای پلییورتانی در درصد وزنی 2% از نانوذرات اکسیدآهن اصالح نشده و اصالح شده تهیه گردیدند. خواص ضدخوردگی پوششهای حاوی نانوذرات و بدون نانوذرات توسط استفاده از آزمون مه نمکی و اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی )EIS( بررسی شد. همچنین چسبندگی نمونهها توسط آزمون Pull off مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون FTIR نشان داد که اصالح سطح نانوذرات به طور موفقیتآمیزی صورت گرفته است و با افزایش نسبت عامل سیالنی به نانوذرات میزان اصلاح سطحی کاهش می یابد. با افزایش اصلاح سطحی نانوذرات بهبود خواص ضدخوردگی در مقایسه با پوششهای حاوی نانوذرات اصلاح نشده و بدون نانوذره مشاهده شد.

 دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

بررسی تاثیر آندایزینگ بر افزایش مقاومت به خوردگی آلیاژهای آلومینیوم هوائی و دریائی

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

مقایسه مقاومت به خوردگی پوششهای نانوکامپوزیتی Ni-W-PCTFE با پوششهای Ni-W

درکار حاضر پوششهای نانوکامپوزیتی Ni-W-PCTFE به روش ترسیب الکتروشیمیایی از یک حمام تارتاراتی در حضور غلظتهای مختلفی از پلیکلروتری فلوئورواتیلن بر روی صفحات مس ترسیب داده شدند. اثر غلظت PCTFE بر روی مقاومت به خوردگی بررسی شد. مورفولوژی سطح و ترکیب پوششهای نانوکامپوزیتی با استفاده میکروسکوپ الکترونی روبشیو پراش انرژی اشعه ایکس  مطالعه شد. مقاومت به خوردگی پوششهای حاصل با استفاده از تکنیکهای پتانسیل مدار باز ، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی و پالریزاسیون تافل در محلول 3.5%wt NaCl بررسی شد. نتایج این مطالعات نشان دهنده جابجایی قابل مالحظه پتانسیل خوردگی در جهت پتانسیلهای نجیبتر، کاهش در دانسیته جریان خوردگی و افزایش در مقاومت انتقال بار با مشارکت PCTFE در زمینه Ni-W است. 19686 Ω cm2 برای پوشش نانوکامپوزیتی حاصل از 5 × 10-8 A cm-2 و بیشترین مقاومت انتقال بار  بطوریکه کمترین جریان خوردگی  حمام حاوی 4 g/L PCTFE بدست آمد.

  دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

تاثیر ترکیب گاز در عملیات نیتراسیون پلاسمایی بر مقاومت خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی 304 نیتریده شده

در این مقاله تاثیر مقدار نیتروژن محتوی در ترکیب گاز پلاسما روی مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی 304 نیتریده شده مورد مطالعه قرار گرفته است. فرایند نیتروژن دهی در دماهای C?450 و C?500 با استفاده از تجهیزات نیتراسیون پلاسمایی جریان مستقیم (DC) در مخلوط گازی H2-N2 حاوی 25%، 50% و 75% نیتروژن انجام گرفت. ترکیب فازی، ضخامت لایه نیتریدی و سختی سطحی نمونه ها به ترتیب با استفاده از آنالیز های پراش اشعه X ، بررسی های میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و آزمون های ریزسختی سنجی تعیین گردید. مقاومت به خوردگی نمونه ها با انجام آزمون های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک در محلول NaCl 5/3% با استفاده از یک سلول سه الکترودی استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دما و غلظت نیتروژن در ترکیب گاز پلاسما، ضخامت و سختی لایه های نیتریدی افزایش پیدا می کند. نیتراسیون در دمای C?500 و در غلظت های 50% و 75% نیتروژن در دمای C?450 منجر به تشکیل رسوبات نیترید کروم علاوه بر آستنیت انبساط یافته شده و منجر به کاهش مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی 304 می شود. نیتریده کردن فولاد زنگ نزن 304 در دمای C?450 تنها در غلظت های کم نیتروژن (25% ) منجر به افزایش مقاومت به خوردگی می شود. تغییرات سختی و رفتار خوردگی نمونه های نیتریده-شده بر اساس میزان نیتروژن و فاز های تشکیل شده در ساختار لایه نیتریدی مورد بحث و تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

بررسی اثر SiO2 در مقاومت به خوردگی پوشش گالوانیزه

در این تحقیق به منظور بررسی اثر SiO2 بر مقاومت به خوردگی روی، پوشش های گالوانیزه کامپوزیتی Zn-SiO2 به روش غوطه وری گرم درسطح فولاد کم کربن ایجاد و مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا شرایط ایجاد پوشش گالوانیزه مرغوب بر مبنای ایجاد یک پوشش با ضخامت مناسب تعیین وبا استفاده از ذرات SiO2با ابعاد زیر50 میکرون پوشش های گالوانیزه کامپوزیتی تهیه شد. در مرحله فلاکسینگ ذرات SiO2 در سطح فولاد قرار داده وسپس گالوانیزاسیون انجام شد. به منظور بررسی رفتار مقاومت به خوردگی پوشش های تهیه شده از آزمون های الکتروشیمیایی مختلف همچون اندازه گیری تغییرات پتانسیل نسبت به زمان، پلاریزاسیون آندی و آزمایش پاشش نمک استفاده شد. از میکروسکوپ الکترونی SEM و میکروسکوپ نوری جهت بررسی اثر SiO2 بر مورفولوژی و ضخامت پوشش گالوانیزه استفاده شد. با توجه به نتایج حاصل از آزمون پاشش نمک، پوشش تهیه شده از محلول فلاکس حاوی 1/0 درصد SiO2 در مقایسه با پوشش روی خالص به اندازه تقریبا 58 درصد کاهش در سرعت خوردگی داشته است. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق کاهش ضخامت پوشش به اندازه 34 درصدو بهبود ساختار فازی پوشش گالوانیزه از مهم ترین نتایج حضور ذرات SiO2 در پوشش می باشد که باعث افزایش مقاومت به خوردگی پوشش شده است.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

بررسی اثر غلظت ذرات ساینده بر رفتار رفتگی–خوردگی آلیاژ آلومینیم 5052 در محلول 3/5درصد وزنیNaCl

در این تحقیق اثر غلظت ذرات ساینده بر رفتار رفتگی-خوردگی آلیاژ آلومینیم 5052 در محلول3/5درصد وزنیNaCl حاوی ذرات ساینده سیلیس با اندازه ذره در محدوده یμm500-250مورد بررسی قرار گرفت. آزمونها توسط دستگاه جت برخوردی و در سرعت6/5m/s زاویه برخورد 30 درجه و در غلظتهای 30 60 و 90 گرم بر لیتر انجام شد و اثر همافزایی بین رفتگی و خوردگی طبق استاندارد 09-ASTM G119محاسبه شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت ذرات ساینده نرخ رفتگی خالص و رفتگی-خوردگی افزایش مییابد، اما در غلظتهای بالا شیب افزایش نرخ رفتگی ورفتگی-خوردگی کاهش می یابد. این موضوع را میتوان به افزایش کارسختی سطح در اثر افزایش تعداد ذرات برخوردی و در نتیجه مقاومت بیشتر سطح در برابر برخورد ذرات نسبت داد. نتایج همچنین نشان دهندهی همافزایی منفی در تمامی غلظتها است. دلیل این موضوع میتواند تشکیل لایه محافظ در نمونه های رفتگی-خوردگی باشد که میتواند عاملی برای کمتر بودن میزان کاهش جرم در نمونه های رفتگی-خوردگی نسبت به نمونههای رفتگی باشد

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

ارزیابی مقاومت به خوردگی و جوش پذیری اتصال غیر هم‌جنس فولاد زنگ‌نزن SAF 2205 به فولاد AISI 316L

در این تحقیق اثر فرایند جوشکاری قوس تنگستن تحت پوشش گاز محافظ (GTAW) بر ریزساختار، استحکام و مقاومت به خوردگی اتصال جوشی غیر هم‌جنس فولاد زنگ‌نزن دوفازی SAF 2205 به فولاد زنگ‌نزن آستنیتی AISI 316L مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از دو نوع سیم جوش مختلف با کدهای AWS ER 347 و AWS ER 309L جوشکاری تحت شرایط یکسان انجام شد. جهت تایید سلامت جوش‌های حاصل، آزمون‌های غیرمخرب بازرسی چشمی، مایع نافذ و رادیوگرافی انجام شد. نمونه-های متالوگرافی از مقطع جوش به منظور مطالعه ریزساختار مناطق مختلف جوش توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی، تهیه شدند. استحکام اتصالات جوشی نیز توسط آزمون کشش تعیین شد. مقاومت به خوردگی اتصالات جوشی نیز توسط آزمون‌های الکتروشیمیایی پلاریزاسیون و امپدانس الکتروشیمیایی ارزیابی شد. در فلز جوش حاصل از سیـــــم جوش ER 347 فاز ترد سیگما ایجاد شد که سبب کاهش مقاومت به خوردگی این اتصال جوشی شد. بر اساس نتایج بررسی های متالورژیکی و آزمون‌های خوردگی مشخص شد که برای این اتصال جوشی، سیم جوش ER 309L سبب ایجاد استحکام و مقاومت به خوردگی بالاتری نسبت به سیم جوش ER 347 می‌شود.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

ارتقاء خواص مکانیکی و مقاومت به خوردگی تنشی آلومینیوم 7075 به وسیله نورد و عملیات پیرسازی

پیرسازی دو مرحلهای، عملیات حرارتی نوینی است که بر روی آلیاژهای گروه 7000 آلومینیوم و بـه منظـور افـزایش مقاومـت بـه خـوردگی تنشی و حفظ استحکام بالای آنها، بهعنوان جایگزین عملیات حرارتی T6 که منجر بهافت مقاومت بـه SCC ایـن آلیاژهـا مـی شـود، پیـشنهاد شدهاست. این عملیات شامل یک مرحله پیرسازی کوتاه در دمای 200 درجه سانتیگراد پس از کوئنچ، کـوئنچ مجــدد و سـپس پیرســازی بهروش معمول در دمای 120 درجه سانتیگراد، بهمنظور دستیابی بهتوزیع ریز و پراکنده ذرات فاز ثانویه اسـت. در ایـن تحقیـق بـهبررسـی و بهسازی عملیات حرارتی نوین پیرسازی دو مرحلهای آلومینیوم 7075 پرداخته شدهاست. انجام یک مرحله نورد سرد پیش از بازگشت و نیـز یک مرحله پیش از پیرسازی مجدد، باعث افزایش همزمان استحکام تا اندازه نمونه T6 و مقاومت بـه SCC آلیـاژ تـا نمونـه T73 شـد. کـرنش اولیه منجر بهتشکیل بیشتر رسوبات فاز η و کرنش نورد دوم باعث شکست رسوبات روی مرز دانه و افزایش سطح مناطق الکترونده گردیـد که هر دو عامل، کاهش انحلال رسوبات را بههمراه داشته و در نتیجه باعث افزایش مقاومت به SCC شدند.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

بررسی اثر pH محلول بر مورفولوژی و رفتار خوردگی پوشش تبدیلی بر پایه هگزافلوئوروزیرکونیک اسید

پوشش تبدیلی نانوسرامیکی بر پایه اسید هگزافلویوروزیرکونیک عاری از نمک های فسفات بررسی شد. تاثیر pH محلول بر رفتار مقاومت به خوردگی و ریخت شناسی این پوشش ارزیابی گردید. رفتار مقاومت به خوردگی پوشش تبدیلی نانوسرامیک بر روی زمینه‌ فولادی در pH های مختلف محلول (5/3، 5/4 و 5/5) به کمک آزمون پلاریزاسیون (DC polarization) و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) مورد مطالعه قرار گرفت. آزمون پلاریزاسیون نشان داد که در pH محلول برابر با 5/4 کمترین دانسیته جریان خوردگی و مثبت ترین پتانسیل خوردگی به دست می آید. نتایج آزمون طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی نشان داد که نمونه پوشش شده در pH محلول برابر با 5/4 بیشترین مقاومت پلاریزاسیون و کمترین ظرفیت خازنی را دارد. همچنین با توجه به نمودارهای بد مشخص شد که همین نمونه بالاترین زاویه فازی و امپدانس را دارد. ریخت شناسی سطح پوشش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM) ارزیابی شد. نتایج این آزمون نشان داد که با افزایش pH محلول از 5/3 به 5/4 مورفولوژی پوشش تغییر می کند. اندازه ذرات در سطح پوشش برابر با 40 تا 60 نانومترتخمین زده شدند.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

اکسایش الکترولیتی پلاسمایی آلیاژ آلومینیم 2024-T3 و بررسی مقاومت به خوردگی و خصوصیات سطحی آن

در این تحقیق، پوششدهی آلیاژ آلومینیم 2024-T3 به کمک روش اکسایش الکترولیتی پلاسمایی بررسی شده است. الکترولیت مـورد اسـتفاده، محلولی قلیایی از افزودنیهای سیلیکات، فسفات، هیدرواکسید پتاسیوم و گلیسرین بود و از منبع جریان DC با ولتاژ اعمالی پایین استفاده شد. مقاومت به خوردگی نمونه ها بهکمک آزمونهای پلاریزاسیون و طیفسنجی اَمپدانس الکتروشیمیایی، و مقاومت به سایش آنها، بهروش پـین بر روی دیسک بررسی شد. افزون بر این، مورفولوژی سطح و مقطع عرضی لایهی اکسیدی بهکمک میکروسکوپ الکترونی روبشی مطالعه شـد. نتایج نشان دادند که پس از فرایند اکسایش الکترولیتی پلاسمایی، مقاومت به خوردگی و سایش آلیاژ بهبود مییابد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا