ارزیابی خواص مکانیکی و ضدخوردگی پوشش‌های نانوکامپوزیتی PU- SiC

در این تحقیق، تاثیر نانوذرات کاربید سیلیسیم و روش آماده‌سازی سطح زیرلایه بر خواص مکانیکی و رفتار خوردگی پوشش‌های نانوکامپوزیت PU-SiC با ضخامت حدود 40 میکرومتر بر روی زیرلایه فولاد کم‌کربن مورد ارزیابی قرار گرفت. نانوکامپوزیت‌ها به روش اختلاط محلولی تهیه شدند و زیرلایه با روش‌های ماسه‌پاشی و سنباده‌زنی آماده‌سازی شد. اندازه نانوذرات و پراکندگی آن‌ها با استفاده از تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی گسیل میدانی و تجزیه و تحلیل پراش پرتو ایکس بررسی گردید. خواص فیزیکی و مکانیکی پوشش‌ها با استفاده از آزمون‌های چسبندگی قدرت کندن، ضربه لوله‌ای و سختی‌سنج مدادی، مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تاثیر پوشش‌ها بر خواص خوردگی فولاد از آزمون‌های امپدانس الکتروشیمیایی و پتانسیودینامیک استفاده گردید. جهت بررسی تاثیر نانوذرات بر ساختار پلی‌یورتان از آزمون طیف‌سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه استفاده شد. نتایج بررسی‌ها نشان داد، با افزودن نانوذرات تا 2 درصد وزنی در پوشش‌های پلی‌یورتان، استحکام چسبندگی تا 50 درصد، سختی از 3H به 5H و مقاومت به ضربه پوشش‌ها حدود 34 درصد افزایش یافت و تغییر چندانی در رفتار خوردگی آن‌ها نسبت به پلی‌یورتان ایجاد نشد. نتایج تجزیه و تحلیل پراش پرتو ایکس و تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی گسیل میدانی نشان داد نانوذرات تا 2 درصد وزنی به خوبی در زمینه پلی‌یورتان پراکنده شدند. آماده‌سازی سطح زیرلایه به روش ماسه‌پاشی نسبت به روش سنباده‌زنی استحکام چسبندگی را تا 35 درصد بهبود داد ولی مقاومت به ضربه کمتری در پوشش¬ها ایجاد کرد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

حفاظت از خوردگی مواد با استفاده از فناوری نانو

پدیده خوردگی طی سالیان متمادی یکی از مهم‌ترین مشکلات صنعتی بوده و تحقیقات زیادی جهت کنترل آن صورت گرفته است. این پدیده بیشتر روی فلزات و آلیاژها و همچنین مواد پلیمری به‌واسطه برهمکنش با آب دریا، محیط ‌تر، باران‌های اسیدی، پرتوهای مختلف، آلودگی‌ها، محصولات شیمیایی و قراضه‌های صنعتی رخ می‌دهد. فصل مشترک بین مرزدانه‌ها و ترک‌های دوطرفه و مواد غیر همجنس، مکان‌های مستعد جهت خوردگی هستند، ضمن این که وجود ناخالصی‌ها، مورفولوژی سطح و مطابقت نداشتن شبکه ساختاری مواد می‌تواند نرخ خوردگی را افزایش دهد.

بررسی خواص ضد خوردگی نانوکامپوزیتهای پلی آنیلین/O- مونت موریلونیت و پلی آنیلین/ Na- مونت موریلونیت

نانوکامپوزیت پلی آنیلین/ مونت موریلونیت با استفاده از دو نوع خاک رس O-MMT و Na-MMT سنتز گردید و با تکنیکهای FT-IR، هدایت سنجی و ولتامتری چرخه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. اندازه گیری هدایت الکتریکی نشان داد که نانوکامپوزیت هادی می باشند. همچنین ولتامتری چرخه ای نشان داد که نانوکامپوزیت سنتز شده رفتار الکترواکتیو برگشت پذیر دارند. میزان حفاظت از خوردگی پوششی از این نانوکامپوزیتها بر روی نمونه های آهنی در محیطهای خوردنده مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. منحنی های تافل نشان داد که نانوکامپوزیت دارای خاصیت حفاظت از خوردکی می باشد. 

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

 

بررسی مقاومت به خوردگی نانوپوشش اپوکسی خاک رس

در این مقاله، تأثیر درصد وزنی خاک رس کلویزیت بر مقاومت به خوردگی پوشش اپوکسی با استفاده از آزمون مه نمکی و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفته است. درصدهای وزنی مورد مطالعه شامل 1 ،0، 3 ، 2 و 5 از خاک رس است. از عوامل خوردگی عرضی، بیشترین قطر تاول، میزان نفوذ عرضی آب از اطراف خراش و میزان خوردگی از محل خراشها برای بررسی عملکرد پوششها در آزمون مه نمکی استفاده شد. نتایج بررسیهای آزمون مه نمکی نشان داد که استفاده از %3 و %5 خاک رس میتواند موجب بهبود مقاومت به خوردگی پوشش اپوکسی گردد. همچنین طیفسنجی امپدانس الکتروشیمیایی نشان داد که افزودن %5 کلویزیت 30B موجب افزایش %55 مقاومت الکتریکی و کاهش %17 ظرفیت خازنی پوشش اپوکسی میشود. ساختار صفحه ای، نسبت منظر بالا و آرایش یافتگی احتمالی کلویزیت 30B بصورت ورقهای در پوشش، میتواند از جمله دلایل بهبود خواص سدکنندگی پوشش اپوکسی در اثر افزودن این رنگدانه باشد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا