ارزیابی خواص مکانیکی و ضدخوردگی پوششهای نانوکامپوزیتی PU- SiC
در این تحقیق، تاثیر نانوذرات کاربید سیلیسیم و روش آمادهسازی سطح زیرلایه بر خواص مکانیکی و رفتار خوردگی پوششهای نانوکامپوزیت PU-SiC با ضخامت حدود 40 میکرومتر بر روی زیرلایه فولاد کمکربن مورد ارزیابی قرار گرفت. نانوکامپوزیتها به روش اختلاط محلولی تهیه شدند و زیرلایه با روشهای ماسهپاشی و سنبادهزنی آمادهسازی شد. اندازه نانوذرات و پراکندگی آنها با استفاده از تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی گسیل میدانی و تجزیه و تحلیل پراش پرتو ایکس بررسی گردید. خواص فیزیکی و مکانیکی پوششها با استفاده از آزمونهای چسبندگی قدرت کندن، ضربه لولهای و سختیسنج مدادی، مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تاثیر پوششها بر خواص خوردگی فولاد از آزمونهای امپدانس الکتروشیمیایی و پتانسیودینامیک استفاده گردید. جهت بررسی تاثیر نانوذرات بر ساختار پلییورتان از آزمون طیفسنجی زیر قرمز تبدیل فوریه استفاده شد. نتایج بررسیها نشان داد، با افزودن نانوذرات تا 2 درصد وزنی در پوششهای پلییورتان، استحکام چسبندگی تا 50 درصد، سختی از 3H به 5H و مقاومت به ضربه پوششها حدود 34 درصد افزایش یافت و تغییر چندانی در رفتار خوردگی آنها نسبت به پلییورتان ایجاد نشد. نتایج تجزیه و تحلیل پراش پرتو ایکس و تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی گسیل میدانی نشان داد نانوذرات تا 2 درصد وزنی به خوبی در زمینه پلییورتان پراکنده شدند. آمادهسازی سطح زیرلایه به روش ماسهپاشی نسبت به روش سنبادهزنی استحکام چسبندگی را تا 35 درصد بهبود داد ولی مقاومت به ضربه کمتری در پوشش¬ها ایجاد کرد.
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا