اثر نوع اسپینل بر خواص فیزیکی، ریزساختار و مقاومت به خوردگی دیرگدازهای MgO-C
صنعت فولادسازی به عنوان اصلیتـرین مـصرف کننـده دیرگـدازها مطـرح هـستند کـه در حـدود %25 از مـصرف صـنعت فولادسازی به پاتیلهای فولادسازی اختصاص دارد. لذا کاهش مصرف دیرگداز پاتیلهای فولادسازی اهمیت زیـادی دارد. در سالهای اخیر استفاده از جزء دوم اکسیدی به صورت اسپینل درجا و یا غیراستیوکیومتری بـه عنـوان راهکـاری جهـت بهبود کیفیت و طول عمر آستر دیرگداز پاتیلهای فولادسازی مطرح گردیده است. نتایج فعالیتهای قبلی توسط نویـسندگان مقاله نشان میدهد که در درصدهای بالای گرافیت، تشکیل اسپینل درجا (in situ) در زمینه دیرگدازهای منیزیا-کربن باعـث تقویت ساختار دیرگداز و افزایش استحکام در دماهای بالا بواسطه تغییر باند کربنی به باند سرامیکی اسـپینلی مـی گـردد و در نهایت مقاومت به خوردگی دیرگـداز بهبـود مـییابـد. در ایـن تحقیـق اثـر افـزودن چنـد نـوع آلومینـا و دو نـوع اسـپینل غیراستیوکیومتری بر خواص دیرگداز منیزیا-کربن حاوی درصد پایین گرافیت(6%) مورد بررسـی قرارگرفتـه اسـت. نتـایج حاصله نشان میدهد واکنش انبساطی تشکیل اسپینل درجا موجب بازترشدن ساختار دیرگداز، کاهش اسـتحکام و افـزایش درصد تخلخل باز آن میگردد. از سوی دیگر با توجه به اهمیت فاز اکسیدی در مقاومت به خـوردگی دیرگـدازهای MgO-C حاوی درصدهای پایین گرافیت، حضور فاز اسپینل به صـورت درجـا یـا از پـیش سـنتزی بواسـطه مقاومـت بـه خـوردگی پایینتر نسبت به منیزیا موجب تضعیف مقاومـت بـه خـوردگی فـاز اکـسیدی و در نهایـت خـوردگی کـل سیـستم دیرگـداز میشود.
دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا
